Kritiek en zijn ervaringen
Sinds zijn debuut in de Eredivisie, dat plaatsvond in januari 2019, heeft Ihattaren te maken gehad met aanzienlijke kritiek en een hardnekkig stigma. In een interview met ESPN deelt de Utrechtenaar zijn gevoelens hierover. "Ik vind het niet moeilijk, het is eerder irritant. Als ik 54 rijd terwijl 50 de limiet is, dan ben ik een crimineel," aldus de middenvelder. Hij legt uit waarom hij zo benaderd wordt: "Ik ben jong geweest en heb fouten gemaakt. Iedereen maakt fouten op die leeftijd." Ihattaren beseft dat hij onder een vergrootglas ligt, terwijl zijn broers, die 'meer fouten hebben gemaakt', minder aandacht krijgen. "Er is een ander verwachtingspatroon, je hebt een voorbeeldfunctie."De nieuwe aanwinst van Fortuna Sittard verzekert dat negatieve reacties hem niet beïnvloeden. "Nee, absoluut niet. Ten eerste, ik denk niet dat trainers je laten spelen met een dikke buik," zegt Ihattaren over een veelgehoord kritiekpunt. "Wanneer ik van de bus stap, vragen mensen om een foto. Achter een computer zijn mensen groter dan ze in het echt zijn. Persoonlijk is er altijd respect." Ihattaren voegt toe dat hij nooit last heeft van haatreacties. "Ik ontvang artikelen, maar reacties van twaalfjarige jongens of oudere mannen die blijkbaar hun leven niet op orde hebben, begrijp ik wel. Dat ze hun frustratie op een Marokkaan afreageren."Interland ambities en gevoelens voor Nederland
Ihattaren bevestigt opnieuw dat hij, als de gelegenheid zich voordoet, voor het Marokkaanse nationale team zal kiezen. Dit had hij ook al in juni aangegeven, maar nu geeft hij extra toelichting. "Die keuze staat absoluut vast. Of het Marokkaanse elftal, of helemaal geen interlandcarrière." Wedstrijden voor Nederland zijn 'volledig' uitgesloten. De voormalige PSV-speler geeft aan niet teleurgesteld te zijn in Nederland, maar zijn volgende woorden spreken boekdelen. "Toen het iets minder ging, leek heel Nederland tegen je te zijn. Wanneer je presteert ben je een van hen: dat heb ik zo ervaren."De liefde voor zijn herkomstland is voor Ihattaren onvoorwaardelijk. "Ik ben volbloed Marokkaan, mijn ouders zijn Marokkaans. De liefde die ik ontvang in Marokko en van Marokkanen hier is compleet anders. Dat heb ik de afgelopen jaren ervaren, ook in moeilijke tijden. Uiteindelijk blijf ik Marokkaan. Of ik ooit een shirt van Nederland zal dragen? Nee, dat zal nooit gebeuren."
